به نقل از «عصر ایران»

سال‌روز وفات پیامبر و یاد کسی که با شعار «نایب پیغمبر ما جای تو خالی» تشییع شد

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۸۳۴۰۱

   عصر ایران- مناسبت گفت‌و‌گوی حاضر با آیت‌الله محمد علی ایازی از محققین و مدرسین صاحب نام حوزه علمیه قم چهل و چهارمین سالگرد درگذشت آیت‌الله طالقانی است حال آن که امروز ۲۳ شهریور است و از ۱۹ شهریور ۴ روز گذشته است. این اما یک روی قضیه است. روی دیگر این است که امروز ۲۸ صفر و سال‌روز رحلت پیامبر گرامی اسلام است و چون طالقانی متخلق به خُلق محمدی بود و عمر خود را برای ترویج معجزه پیامبر (قرآن) صرف کرد و در روزگار ما مردم با سیمای او به یاد پیامبر می‌افتادند (کما این که در تشییع جنازه شعار می دادند: ای نایب پیغمبر ما جای تو خالی) گفت و گو را به این مناسبت منتشر می‌کنیم:

 

  علاقه مندیم که درباره شخصیت ایشان و ویژگی‌های ممتاز تفسیر ایشان و همچنین تأثیراتی که هم در روند تفسیر و هم در حوزه انقلاب داشته است، از زبان شما بشنویم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
** خدا رحمت کند ایشان را که یکی از منادیان بازگشت به قرآن در دوره معاصر است. شخصیتی که ویژگی دینی او حمایت از انسان و دفاع از جایگاه حقوقی او بود. در آن دوره‌ای که اصلا این تفسیرگویی به این شکلش مرسوم نبود، ایشان در مسجد هدایت و در محافل جمعی تفسیر انسانی و اجتماعی را باب کرد.

   تفسیرگویی در سطح فاهمه جامعه، آنهم به زبان فارسی را برای نسل جدید مطرح کرد. پیش از آن اگرچه تفسیرهایی در مساجد و محافل هم ارائه می‌شد، اما آن زبان لازم که می‌توانست با نسل جدید ارتباط برقرار کند و نیازهای آنان را بشناسد و پیوندی با مخاطب برقرار کند، در آن تفاسیر سنتی جائی نداشت.

   آیت الله طالقانی از سال‌هایی 1320 به این مسأله با مهاجرت به تهران از نجف و قم به مسئله تفسیر توجه کرد و همان‌طوری که منادیان بازگشت به قرآن از اول این قرن متفکرانی مثل سید جمال الدین اسدآبادی، محمد عبده و علامه طباطبائی و دیگران اندیشه بازگشت به قرآن را مطرح کردند، مرحوم علامه طالقانی هم در چنین فرهنگ و فضایی پا به عرصه فعالیت دینی در تهران گذاشت و در بین نسل جدید و با تحصیل کرده‌ها ارتباط برقرار کرد و شاید شاخصه بسیار مهم این تفسیر هم بُعد اجتماعی آن است.

   بسیاری از تفاسیری که قبل از ایشان توسط عالمان مسلمان ما و منادیان مکتب اهلبیت در ایران ارائه شده بود، در آنها بیشتر جنبه‌های فردگرایانه و جنبه‌های شخصی مفاهیم دینی مدنظر بود، اما طالقانی مسائل و موضوعاتی را در تفسیر پرتوئی از قرآن مطرح می‌کرد که کاملا رویکرد اجتماعی در آن بارز بود. مثلا وقتی که او سخن از وضعیت جامعه می‌کند، مسئله عقب ماندگی جامعه و جهل و ترویج خرافات و بدعت­ها را مطرح می­کند.

   مشکل نظام‌های استبدادی را مطرح می‌کند، مسأله فقدان آزادی و ضرورت آن را مطرح می‌کند، فساد دستگاه‌های نظام سیاسی و نظامی که در پی سیرکردن یک طبقه خاص بود را مطرح می‌کند، مسأله مبارزه با تحریفات دینی را مطرح می‌کند یا حتی آن موضوعاتی مانند ابعاد تربیتی و اخلاقی جامعه را مطرح می‌کند. اگر در جامعه فقر باشد، جامعه دینداری نخواهد بود. اگر در جامعه عدالت نباشد، هرچند مظاهر دینی ترویج شود، به معنویت و اخلاق جامعه کمک نمی­کند. در کل، نگاهش نگاه اجتماعی بود؛ این که این جامعه، چگونه جامعه‌ای است و چه‌جوری این جامعه می‌تواند تحول پیدا کند و چه‌جوری می‌توان زمینه‌های انحطاط و زمینه‌های عقب‌گردش را اصلاح و جبران کرد. به همین دلیل، شخصیت آیت الله طالقانی شخصیت بارز و مبرز و مبارز بود در حوزه دینداری و در تفسیر اجتماعی به خوبی درخشید.

 اگر بخواهیم از ابتکارات تفسیری ایشان بیشتر آگاه بشویم، غیر از آن چیزی که حضرتعالی اشاره فرمودید، باز به شکل فهرست‌وار می‌توان به چه‌چیزهایی اشاره کرد؟
 
** در آغاز بگویم که اینجانب مقاله بلندبالائی در باره جایگاه و روش تفسیری ایشان در کنفرانسی که در دانشگاه مفید برگزار شده نوشته­ام و امکان توضیح مفصلی در این مصاحبه ندارد. اما اگر بخواهیم تفسیر پرتوی از قرآن را به صورت کلی توضیح بدهم، این است که از ایشان در حقیقت شش جلد تفسیر منتشر نشده است؛ از اول قرآن، تا آیه دوم سوره نساء و از آخر قرآن، جزء سی­ام. اگر هم تفسیر گفته باشند مکتوب و منتشر نشده است.

تفسیری که ایشان مطرح می‌کردند تفسیر عصری بود؛ یعنی تفسیری بود که با مناسبات زمان و مخاطبین خودش سازگاری داشت و ارتباط جدی با مسائل زمانه خود برقرار می‌کرد. مثلا شما وقتی این تفسیر را نگاه می‌کنید، تفسیری علمی است، اما تفسیر علمی که او مطرح می‌کند، نه به این معنا- که خاص آن دوران بود که نظریات علمی دوران بر قرآن تطبیق بدهد، بلکه تلاشش این است که آن جاهایی که زمینه‌های مخالفت دین با علم مطرح می‌شود، به­گونه­ای توضیح بدهد که قرآن و معارف دینی تضاد و تعارضی با علم ندارد. علم و ایمان با هم سازگار است. وحی مخالفتی با علم ندارد. 

یا اگر ایشان به مسأله حقوق جامعه می­پردازد، یکی از محورهای مهم آن زن و دفاع از حقوق زن است؛ یعنی مسائلی بود که در آن زمان و در عصر خودش و در فرهنگ سنتی به جایگاه زنان توجه نمی‌کردند و جنبه‌های حقوقی آنها مدنظرشان نبود، آیت الله طالقانی در تفسیر خودش به مناسبت موضوعات مختلفی که در حوزه زنان و خانواده داشت، سعی می‌کرد که آیات مرتبط را به‌گونه‌ای تبیین و تفسیر کند که نقدی به نگاه سنتی جامعه ایرانی ئ دینی داشته باشد و این اشکال که گویا زن   جنس دوم است، را نقد کند و از شبهات پاسخ بگوید.

 
یکی از چیزهایی که طالقانی بسیار در تفسیر به آن توجه داشت، مسأله مبارزه با استبداد به ویژه استبداد دینی بود. ایشان چه قبل از انقلاب که سال‌های سال در زندان بود و تفسیرش در حقیقت تکمیل محصول زندان است و به قول خودش این نوشته ایام ایام محبسیه بوده که با محدودیت‌های در استفاده از منابع مواجه بوده است. وقتی که این تفسیر را نوشته، آنجا به شدت در مسأله خطر استبداد و نظام‌های استبدادی و اثرات تخریبی که چنین نظام­هائی در جامعه ایجاد می‌کند، در جای جای تفسیر بحث می‌کند.

  وقتی که ما نگاه می‌کنیم ایشان بعد از انقلاب هم نگران بود که مبادا جامعه‌ای به نام دین تشکیل بشود و همان خصوصیات و شکل بارزی که در نظام طاغوتی از استبداد است، به نام دین شکل بگیرد و لذا ایشان طرح‌ها و روش‌هایی را برای جلوگیری از این وضعیت و تقسیم قدرت مطرح می‌کرد و همواره این دغدغه‌ را داشت که جایی برای مردم داشته باشد و اراده مردم فراموش نشود. اصلا طرح شوراها را اولین کسی که در خطبه‌های نماز جمعه به مناسبت تفسیر آیات شورا مطرح می‌کند، آیت الله طالقانی است. شورائی که امروز به اغما رفته و نقش واقعی مردم فراموش شده است. 

اهمیت آزادی و عدالت

از چیزهایی دیگر که در این تفسیر خیلی اهمیت دارد، مسأله جایگاه آزادی و عدالت است. تحقق عدالت از آزادی می­گذرد و بدون عدالت آزادی جایگاهی ندارد. اینکه مردم واقعا بتوانند جایگاهی برای سخن گفتن و نقد داشته باشند و به صورت تشریفاتی برای  مراسم‌ها و برای شعار دادن‌ها نباشند و اکثریت مردم احساس بکنند که این حکومت پیوندی واقعی و همه­گیر با آنها دارد و آراء و اراده آنها را مدنظر قرار می‌گیرد. آزادی چیزی نباشد که مردم بخواهند به خاطر بیان حق، هزینه بدهند؛ زندان بروند، تهدید بشوند، از مدرسه و دانشگاه اخراج بشوند.

  این چیزها دغدغه‌های مرحوم طالقانی بود. ایشان در ابعاد مختلفی مسأله آزادی را مطرح می‌کرد؛ به مناسبت تفسیر آیه 256 سوره بقره، در سوره­های آخر قرآن. درباره آزادی عقیده صحبت می‌کرد. این مسأله را در بحث‌های دیگر ایشان باز ما شاهدش هستیم. ایشان به جد دغدغه این دو مسأله را داشت: یکی، مسأله حضور و احترام به مردم و دیگری آزادی و این­که مردم بتوانند بیان نظرات خودشان را بکنند. مردم جایگاه جدی در اداره کشور داشته باشند؛ برای زینت نباشند، برای این نباشند که در ایام خاصی فقط سخن از مردم باشد. واقعا اراده مردم و آرای مردم جدی گرفته بشود. 

 در فرمایشات‌تان از این شخصیت بزرگ به عنوان علامه یاد کردید، من کمتر این تعبیر را شنیده بودم. اگر ممکن است در این باره و جامعیت ایشان هم یک اشاراتی بفرمایید.
 
- آیت الله طالقانی اولا، تحصیلات‌شان را در نجف و قم گذرانده بود و دانش حوزوی خوبی داشت، فقیه به این معنای مصطلح نبود اما فقه به این معنا را کافی نمی­دانست حضور در حوزه علمیه قم او را ارضاع نمی­کرد. این بود که به کسب معلومات و اطلاعات فراوانی در حوزه­های مختلف علمی و اجتماعی و تاریخی پرداخت، آثار و تألیفاتی که ایشان نگارش داده، متنوع است که نشان می‌دهد که ایشان جدای از این که نقش تربیتی و هدایتی برای خودش قائل بود و چنین نقشی را برای روحانیت هم قائل بود، اما نیازمند این بود که از آرا و نظرات مختلفی که در موضوعات مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است استفاده و کسب بکند.

  اسلام و مالکیت ایشان حاکی از همین جهت است که ایشان در آن دوره‌های قدیم بحث اهمیت مالکیت را مطرح می‌کند و اینکه اگر به مالکیت توجه بشود چه‌جور تأثیرگذار در مسأله توسعه‌ جامعه است. اگر کتاب و تفسیر ایشان را نگاه بکنید، با همه محدودیت‌هایی که در استفاده از منابع داشته، در حوزه‌های مختلف مطالب و معلومات علمی کتاب‌های زیادی را مثل ویلیام جیمز، رابرتسون، مارک کلارک و کتاب‌های شخصیت‌های مختلف دیگر را مطالعه کرده است.

   تنوع دانش علامه طالقانی و اطلاعات ایشان از تفاسیر، از فقه، از مباحث عرفانی، از مباحث اخلاقی و از مسائل کلامی و تاریخی نشان می‌دهد که ایشان واقعا شایسته چنین نامی بوده است. به همین دلیل، من می‌گویم ایشان علامه است. علامه یعنی کسی که بسیار می‌داند، دانشمند و بسیار داناست. معلومات علم را در شاخه‌های مختلف و سرچشمه‌های مختلف مطالعه کرده و اهل نظر است.

 راز محبوبیت و ماندگاری ایشان هم در بین ملیون و هم مذهبیون، یعنی کسانی که به ملی بودن ایران توجه دارند و هم به مذهبی بودن ایران، در چه بود؟
 
   - راز ماندگاری آیت الله طالقانی، فرزند زمان بودن ایشان بود. دغدغه انسان را داشت از هر مذهب و عقیده­ای موافق و مخالف. لذا اولا، نقشش نقش مردمی بود؛ یعنی مسجد ایشان، چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب. البته وقتی که فرصت و حضور داشت، ارتباط ساده و مردمی و با مدارا و تواضع با مردم برقرار می­کرد. هرچند فرصت­های حضور ایشان بسیار کم بود، چون ایشان بخش زیادی از زندگیش را در تبعید و زندان به سر برد، اما همان وقت‌هایی که فرصت داشت، مرجع و پناهگاه طبقات مختلف مردم و به ویژه سیاسیون بود.

  -بعد از انقلاب هم تا آن وقتی که حیات داشت، یک چنین نقش تعادل و تسامح و جامع میان طبقات بود و جامعیتی در قبول و اعتماد نسبت به همه گروه‌ها و جریان‌ها داشت. فقط شخصیت روحانی برای یک گروه و طبقه خاص نبود، طبقات اجتماعی گوناگون به ایشان مراجعه داشتند و چون از مردم صحبت می‌کرد و چون توجه به حقوق مخالفان داشت، طبعا چنین نقش و جامعیتی هم در میان مخالفان داشته باشد. امروز برخی از روحانیون فقط سخنگوی حکومت هستند یا نسبت به وضعیت جامعه بی­تفاوت هستند. مثلا از وضعیت خاصی دفاع می‌کنند، اما آیت الله طالقانی وقتی که قضایا و حوادث کردستان در جریان بود، واقعا دغدغه جدی برای مردم کرد داشت که بتواند احقاق حقی در باب حقوق آنان انجام بدهد تا همه اقوام و ملیت‌های موجود در جامعه ایران نقش جدی داشته باشند. این ویژگی که آقای طالقانی داشت، باعث می‌شد که مورد توجه قرار بگیرد.

  وقتی خبر رحلت ایشان منتشر شد، تأثر همگانی بود. تشییع جنازه ایشان بسیار فوق العاده و بسیار گسترده بود. من در آن ایام در تهران نبودم و در یکی از شهرستان دور افتاده بودم، اما می‌دیدم که مردم چگونه در این مناطق مختلف با خبر فوت ایشان متأثر شدند و ابراز ناراحتی می­کردند.

* چرا به ایشان ابوذر زمان می‌گفتند؟
 
- این نام را مرحوم امام برای ایشان گذاشتند و به تعبیر خود ایشان زبان برنده‌ای داشت، همان‌طوری که ابوذر چنین بود؛ یعنی ایشان واقعیات جامعه را مطرح می‌کرد و خیلی نگاه نمی‌کرد که ببیند چه کسی خوشش می‌آید و چه کسی خوشش نمی‌آید. خیلی بر قدرت بود و نه در قدرت. از این جهت بود که اگر اشکالی در نظام سیاسی می‌دید و اگر در شیوه مدیریت می‌دید، این مسأله را کاملا مطرح می‌کرد و به همین جهت هم بود که می‌بینیم او نقش مهمی برای حیات دینی و معنوی و سیاسی جامعه داشت و فوتش ثلمه ای برای ایران بود.

 نکته دیگر مظلومیت ایشان است و اینکه ایشان همچنان مظلوم باقی مانده است.
 
- بله، آقای طالقانی چون قهرا منتقد بود، همیشه آدم‌هایی که منتقدند مانند آیت­الله منتظری و شهید بهشتی یک عده‌ای از آنها خوش‌شان نمی‌آید و در مورد آیت الله طالقانی نیز تبلیغات فراوانی علیه ایشان تا زمان فوتش از ناحیه افرادی مطرح می‌شد. در مورد مرحوم شهید بهشتی هم همین طور است، اینکه واقعا می‌گویند شهید مظلوم، برای این بود که آنقدر تبلیغات فراوان در شهرهای مختلف علیه ایشان راه انداخته بودند، که او را آمریکائی خطاب می­کردند. لیبرال خطاب می­کردند. ایشان در زمان خودشان مظلوم بود.

   آقای طالقانی هم همین طور، واقعا کسانی و دستگاه‌های بود که من یادم نمی‌رود یک وقتی تفسیر ایشان را حتی در بعضی کتابفروشی‌ها دینی در قم برمی‌داشتند و این جور کارها را از سوی دستگاه‌های دولتی می‌کردند. به خاطر اینکه ایشان نقد و انتقاد می‌کرد و این انتقاد برای آنها خیلی خوشامد نبود.

یعنی نه تنها تفسیر ایشان ممتاز بود که مشی و مرام و نماز جمعه ایشان هم مورد توجه و برجسته بود.

- بله کاملا، نماز جمعه ایشان یک نماز جمعه خاص و برجسته‌ای بود. ایشان در اول انقلاب درس‌هایی در تلویزیون می‌گفت به نام قرآن در صحنه، به قدری آن درس­ها جذاب و مورد استقبال قرار گرفت که بعد از فوت ایشان صدا و سیما دید کسی که بخواهد یک همچنین جایگاهی داشته باشد نیست، لذا رفتند سراغ مرحوم امام و امام درس تفسیر را گفتند. که البته درس ایشان ادامه نیافت و از سوی کسانی مخالفت شد و تنها پنج جلسه گفتند و داستانش مفصل است.

 پس ایشان به حقیقت معنا، قرآن را برای مخاطبان جدیدی به صحنه آورد؟
 
-بله، ایشان اصلا تفسیرگویی را از سال‌های20 پس از سقوط رضاخان شروع کردند. مرحوم علامه طباطبایی تفسیرشان را برای مخاطبان خاص و به صورت علمی در سال­های 30 نوشتند و جنبه عمومی نداشت اما تفسیر پرتوی از قرآن جنبه عمومی و مخاطب عام داشت، خیلی از مطالبش مطالب روشن، رسا و گویا و با مخاطبان متنوع بود. بگذریم از اینکه جنبه‌های تربیتی و اخلاقی که این تفسیر داشت، به این جنبه از تفسیر هم اضافه شده است که در تفسیر پرتوی از قرآن در عین حالی که تبیین مفاهیم آیات قرآنی و طرح مسائل اجتماعی است، نوعی دعوت به اصلاح اخلاقی و تربیتی هم هست.

 یک نکته فرمودید که تفسیر مرحوم امام بعد از آیت الله طالقانی در صدا و سیما تعطیل شد، دوست دارم این را بیشتر توضیح بدهید که چرا تفسیر ایشان تعطیل شد؟

** داستان این تعطیلی را باید در جای دیگری بیان کرد اما اجمالا بگویم که برخی از علمای مشهد که امام به آنها احترام قائل بودند، چون مباحث امام عرفانی را نمی­پسندیدند و آن مباحث برای مخالفان عرفان خیلی مطلوب نبود، از امام خواهش کردند که ایشان درس‌های‌شان را تعطیل کنند و امام هم بعد از پنج جلسه تعطیل کردند. تفسیر ایشان هم گرچه آن ابعاد اجتماعی و تربیتی که در تفسیر قرآن در صحنه آیت الله طالقانی بود را نداشت، اما بالاخره یک بخش‌های قابل توجهی از جامعه را مورد توجه قرار می‌داد و به همین دلیل بود که در جای خودش قابل توجه بود

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فروشندگان بازار کامپیوتر: فروشمان نسبت به دو سال گذشته نصف شده است طالقانی؛ فراتر از یاد، هم عیار هم معیار

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: طالقانی محمدعلی ایازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۸۳۴۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مدارا با مردم، یک اصل مهم اسلامی و اصلی برای شهرداری‌ها است

امام جمعه اصفهان گفت: در شهرداری مدارا با مردم بسیار مهم است و روایتی از پیامبر اسلام است که می‌فرماید «بعثت علی المدارات کما بعثت علی الرساله» یعنی یکی از کارهای عظیم پیامبر (ص) که مساوی با رسالت بیان می‌فرماید مدارای با مردم است و این مدارا را باید با مردم داشته باشند تا آن معنویت اثر کند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، آیت الله سید یوسف طباطبایی نژاد در دیدار با مدیر و معاونین منطقه یک شهرداری اصفهان با اشاره به عملیات پیروزمندانه وعده صادق آن را جهشی برای ایران در دنیا مطرح کرد و اظهار داشت: قرآن کریم نیز می‌فرماید " لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا "یعنی خداوند خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید در آینده درمی یابید که شدیدترین دشمن نسبت به اسلام یهود است.

وی افزود: عملیات طوفان الاقصی به رژیم صهیونیستی ضربه زد و این در حالی بود که سال‌ها تلقین می‌کردند که دارای سازمان اطلاعاتی قوی هستند، اما درعملیات طوفان الاقصی هزار نفر از نیروهای حماس بدون اطلاع سرویس‌های جاسوسی مدت یک سال تمرین کرده و در این عملیات توانستند نظامیان صهیونیستی را اسیر کنند.

امام جمعه اصفهان در ادامه سخنان خود با اشاره به اهمیت مدارای با مردم عنوان کرد: در شهرداری مدارا با مردم بسیار مهم است و روایتی از پیامبر اسلام است که می‌فرماید "بعثت علی المدارات کما بعثت علی الرساله" یعنی یکی از کارهای عظیم پیامبر (ص) که مساوی با رسالت بیان می‌فرماید مدارای با مردم است و این مدارا را باید با مردم داشته باشند تا آن معنویت اثر کند.

وی با بیان برخی از مشکلات و معضلات منازل میراثی و بلاتکلیفی برای مدیریت شهری، صدور پروانه ساخت و ساز را مهم دانست و افزود: یکی از کارهایی که می‌تواند برای شهرداری ایجاد درآمد کرده و به شهر رونق دهد این است که به زمین‌های موجود پروانه داده شود و ساخته شود و افراد را به ساخت و ساز تشویق کنیم، چرا که مشاغل فراوانی نیز بر اساس این ساخت و سازها ایجاد می‌شود و علاوه بر آن باید در اخذ هزینه پروانه‌ها با مردم مدارا شود.

آیت الله طباطبایی نژاد هم چنین به ضرورت رعایت شرایط استخدام تا پایان دوره خدمت برای کارمندان دوائر دولتی اشاره کرد و گفت: فردی که در ابتدا شرایط استخدام را قبول نموده و استخدام شده است باید تا انتها این شرایط را حفظ کند، یعنی اگر کارمند زن در اداره حجاب دارد، اما بیرون از اداره حجاب خود را بر می‌دارد باید برکنار شود زیرا قرار بوده است ملتزم به اسلام عملی و قوانین باشد.
وی هم چنین یکی از کارهای خوب شهرداری‌ها برای شهر و شهروندان را مسئله فضاسازی و زیباسازی شهر بیان کرد و ادامه داد: شهروندان به فضاسازی و زیباسازی نیاز دارند و کار مهم شهرداری اصفهان این بوده است.

برگزاری کنگره ۴۰۰ شهید منطقه یک شهردرای در ماه جاری

در ابتدای این دیدار مهندس علی رضی زاده، مدیریت منطقه یک شهرداری اصفهان به گزارشی از اقدامات انجام یافته در این شهرداری اشاره کرد و اظهار داشت: منطقه یک شهرداری اصفهان در حدود ۸۱۰ هکتار بوده و ۷۹ هزار نفر جمعیت دارد و جز محله‌های قدیمی و در مرکز شهر و یک منطقه ترانزیتی است.

وی از اجرا و در دست بودن حدود ۷۶ پروژه در محدوده منطقه یک شهرداری اصفهان خبر داد و افزود: از جمله پروژه‌های شاخص پروژه مترو و پروژه اتوبان شهید خرازی بوده که اقدامات انجام شده در این اتوبان سبب کاهش حدود ۲۵ درصد ترافیک شده است.

وی اضافه کرد: پروژه بعدی پروژه بی آر تی از میدان جمهوری اسلامی به سمت پل فلزی بوده است و هم چنین حذف گلوگاه‌های داخل کوچه‌ها که ۱۸۰ گلوگاه بر همین اساس شناسایی شده و اقدام به خرید برخی پلاک‌ها شد.

وی به حضور هفتگی مدیر و معاونین شهرداری منطقه یک در محلات و مساجد برای رسیدگی به شرایط محله‌ها اشاره کرد و گفت: بازخورد این کار افزایش ۳ برابر صدور پروانه‌ها نسبت به سال گذشته بوده است.

وی خاطر نشان کرد: در بحث فرهنگی یکی از اقداماتی که در دست انجام است تهیه تاریخ شفاهی محلات و ثبت خاطرات و عکس‌های محله‌ها و تبدیل آن به کتاب بوده است.

وی افزود: یکی دیگر از موضوعاتی که شهرداری منطقه یک در مباحث فرهنگی در حال پیگیری است شهدای منطقه یک هستند با توجه به اینکه منطقه یک ۴۰۰ شهید دارد و همه آنها شهدای شاخص هستند کنگره این شهدا در اردیبهشت ماه برگزار می‌شود و هم چنین امسال پیرامون شهید بهشتی ۷ جلد کتاب آماده شده است.

کد خبر 748905